
Καρλ Ρέσινγκ, «Στις κορυφές του Ολύμπου». Από το λεύκωμα «Η προκατάληψή μου ενάντια στην εποχή μου», Βερολίνο 1932
του Κέννεθ Ρογκόφ
Ο νεοκεϋνσιανός Κέννεθ Ρογκόφ, καθηγητής οικονομικών στο Χάρβαρντ, υπήρξε για χρόνια ανώτατο στέλεχος του ΔΝΤ. Δημοσιεύουμε το άρθρο του (με μικρές περικοπές· για το πλήρες κείμενο βλ. www.project-syndicate.org, 2.4.2010), θεωρώντας ότι εκθέτει με σαφήνεια μια καίρια κεντρική πολιτική ιδέα: η παρέμβαση του ΔΝΤ στην Ελλάδα αποτελεί ένα πολύ μεγάλο στοίχημα γι’ αυτό, καθώς σηματοδοτεί μια νέα εποχή, εποχή άμεσης εμπλοκής του στην πολιτική και οικονομία της Ευρώπης.
«Ε»
Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, αναλαμβάνοντας κεντρικό ρόλο στο σχέδιο της ευρωζώνης για τη διάσωση της Ελλάδας, ολοκληρώνει έναν ιστορικό κύκλο. Το πρώτο διάστημα της λειτουργίας του, αμέσως μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, η βασική αποστολή του ήταν να βοηθήσει στην ανόρθωση της Ευρώπης πάνω στα ερείπια του πολέμου. Κάποτε το ΔΝΤ υπήρξε υπεύθυνο για δεκάδες προγράμματα σε όλη τη Γηραιά Ήπειρο, στη συνέχεια όμως και μέχρι την οικονομική κρίση οι περισσότεροι Ευρωπαίοι θεωρούσαν ότι ήταν πλέον αρκούντως πλούσιοι ώστε να μη χρειαστεί ποτέ να δοκιμάσουν την ατίμωση της προσφυγής στο ΔΝΤ.