Ο ΛΑΟΣ στην εξουσία

ΤΑ ΛΕΡΩΜΕΝΑ, Τ’ ΑΠΛΥΤΑ, ΤΑ ΠΑΡΑΞΕΠΛΥΜΕΝΑ

του Νίκου Θεοτοκά

Τζωρτζ Γκρος, "Στυλοβάτες της κοινωνίας", 1926

Ποιος μπορεί να ξεχάσει εκείνο το [παπ]ανδρεϊκό: «Το ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση, ο λαός στην εξουσία»; Εκείνο το κούφιο σύνθημα που, επιτέλους, ήρθε το πλήρωμα του χρόνου για να γίνει πράξη. Έτσι, εν ονόματι της έκτακτης συνθήκης στην οποία έχει περιέλθει το έθνος, ο ΛΑΟΣ κλήθηκε στο cabinet της κυβέρνησης Παπαδήμου. «Πιστεύομεν εις την λαοκρατίαν», είχε ειπωθεί κάποτε, πριν οι φασίστες και οι ταγματασφαλήτες αναλάβουν την υπεράσπιση του δημοκρατικού πολιτεύματος.

O λαός, λοιπόν, στην εξουσία. Και με όλα τα γράμματα της λέξης κεφαλαία: ΛΑΟΣ. Είναι η κατάληξη εκείνου του «σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα» που, προεκλογικά, έθεσε ως δίλημμα στον ελληνικό λαό ο κ. Γιώργος Παπανδρέου. Με τον Λαϊκό Ορθόδοξο Συναγερμό στην κυβέρνηση, η βαρβαρότητα ήρθε στη εξουσία. Και ήρθε για να μείνει.

ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, μέσα στη δίνη της κρίσης, ξανοίγονται στους πιο επικίνδυνους καιροσκοπισμούς για να διευρύνουν, όσο μπορούν, τις δικλείδες διαφυγής από τις συνέπειες των πολιτικών τους.

Για τη σωτηρία της πατρίδας, λοιπόν, η ακροδεξιά στην κυβέρνηση.

Ο τεχνοκράτης νέος Πρωθυπουργός, ο μάγειρας της «ονομαστικής σύγκλισης» στο επιτελείο Σημίτη, ο διαχειριστής στο τιμόνι της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας της προαναγγελθείσας κατρακύλας και ο θιασώτης της δοκιμασμένης συνταγής για την παρασκευή κοπανιστού μνημονιακού αέρα, γίνεται ο κήρυκας της ανορθωτικής προσπάθειας. Ο μεγάλος αυτός σκοπός επιτάσσει να πάρουν θέση στη συμμαχική κυβέρνηση όσοι συνομολογούν την εθνική ανάγκη και τη δηλητηριώδη συνταγή για την εθνική σωτηρία.

Ανάμεσα στους σωτήρες και ο Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός. Κι όποιος ενοχλείται από αυτήν την εξέλιξη, ας βάλει κατά μέρος τις προκαταλήψεις του κι ας μάθει ότι ο ΛΑΟΣ είναι ένας υπεύθυνος πολιτικός σχηματισμός που, ψηφίζοντας το μνημόνιο, επιβεβαίωσε και εδραίωσε τη θέση του στο τόξο των πατριωτικών δυνάμεων. Αυτά μας λένε τα πασοκικά στελέχη για να δικαιολογήσουν την πρόσκληση της ακροδεξιάς στην κυβέρνηση Παπαδήμου. Κάπως έτσι το διατύπωσε τις προάλλες στην εκπομπή του κ. Πρετεντέρη και ο, εκ ΚΚΕ προερχόμενος, κ. Ανδρέας Λοβέρδος. Κάπως έτσι το διαλαλεί με κάθε ευκαιρία κι ο, επίσης εκ ΚΚΕ προερχόμενος, κ. Θεόδωρος Πάγκαλος. Κάπως έτσι το λέει κι ο παλιός Ρηγάς, ο Γρηγόρης Ψαριανός της ΔΗΜΑΡ: «Δεν μας χωρίζει ιδεολογικό χάος. Σας το λέω. Δεν είναι φασίστες. Είναι άνθρωποι δεξιάς απόκλισης. Φιλελεύθεροι, ακραίοι φιλελεύθεροι». Δυστυχώς, οι ακραία δεξιές πολιτικές αποφάσεις της κυβέρνησης Παπανδρέου για την εφαρμογή του μνημονίου έχουν προκαλέσει ανοσία απέναντι σε κάθε δεξιά ή και ακροδεξιά λογική.

Όλοι αυτοί, οι άνθρωποι της εξουσίας, οι παλαιοκομματικοί, οι διαπλεκόμενοι και οι ανανήψαντες παλαιοί αριστεροί, θέτουν εαυτόν στην υπηρεσία της εθνικής ανάγκης. Κι αφού το πατριωτικό καθήκον σαλπίζει τη στήριξη του μνημονίου και της καταστροφικής συμφωνίας της 27ης Οκτωβρίου, τότε η ακροδεξιά, ο ρατσισμός, ο αντισημιτισμός και τα φτιασιδωμένα φασιστοειδή της χουντικής ΕΠΕΝ χωράνε στο μεγάλο πατριωτικό μέτωπο για «τη σωτηρία του έθνους».

Ας σηκώσουμε το γάντι. Αν θέλουμε να σωθεί η πατρίδα, πρέπει να δώσουμε πάλι νόημα στα λόγια και τις αξίες που έχουν χάσει το νόημά τους. Να ενώσουμε όσες δυνάμεις μπορούν να ενωθούν απέναντι σ’ εκείνους που ακρωτηριάζουν την πολιτική αυτονομία της χώρας, που καταστρέφουν την κοινωνία, που ξεπουλούν τις υποδομές, τα αγαθά και το μέλλον της. Η κρίση και η ύφεση, μέσα στις καταστροφές, δημιουργούν νέα πολιτικά φαινόμενα, νέες διαστάσεις της ταξικότητας, νέες μορφές διεθνισμού, καινούρια πολιτικά υποκείμενα. Αν μ’ όλα αυτά μπολιάσουμε το πεδίο της πολιτικής ανανεώνοντας τον ριζοσπαστικό λόγο, τις συμμαχίες και τις προγραμματικές συγκλίσεις της Αριστεράς, τότε θα ’ρθει η ώρα που θα βρεθούν όλοι ετούτοι οι σωτήρες από το cabinet της κυβέρνησης στον καμπινέ της ιστορίας. Μπας και σωθεί η Ελλάδα, μπας και σωθεί η Ευρώπη.