Λουλούδια για τον Οθέλλο. Θρήνοι

Standard

ΝΕΟΝΑΖΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΝΕΑ (ΑΚΡΟ)ΔΕΞΙΑ ΣΤΗ ΕΥΡΩΠΗ-2

της Έστερ Ντίσεραϊτ

μετάφραση: Ιωάννα Μεϊτάνη

1                                                                                            
Η γυναίκα ανάβει το πρωί
το καλοριφέρ και
κόβει το ψωμί και τους φωνάζει
αργήσατε φύγετε
και πλένει ή διαβάζει
και είναι πωλήτρια σ’ ένα μαγαζί
σ’ ένα φαρμακείο

Στη μνήμη του Μεχμέτ Τουργκούτ, που δολοφονήθηκε από νεοναζί στις 25 Φεβρουαρίου 2004 μέσα σε ένα γυράδικο στο Ροστόκ. Ήταν 25 χρονών.

συμβουλεύει τους πελάτες προτείνει
βγαίνει για δουλειές
μιλάει με την καθηγήτρια
του μεγαλύτερου παιδιού της
περπατάει φορτωμένη σακούλες
και τα κλειδιά του σπιτιού
κουδουνίζουν στην τσέπη του παλτού της
ξεκλειδώνει την πόρτα
ανάβει το φως
περιμένει να έρθουν όλοι
λέει κάτι λέει και κάτι ακόμη
κάτι για το σχολείο
ένα πορτοκάλι είναι χαλασμένο
θα το πετάξει
στρώνει το τραπέζι
περιμένει να έρθουν όλοι
ήρθαν όλοι
μόνο ένας δεν έρχεται

 2
Περιμένω
να μου χαρίσεις μια μπάλα
ή να μου πάρεις μια κόκα κόλα
ή να μπεις στο δωμάτιό μου
 
στο σχολείο
δεν ήξερα
τι να πω
ποτέ δεν ξέρω τι να πω
στο σχολείο
 
μερικές φορές
μου την έσπαγες τόσο πολύ
που ευχόμουν
να πεθάνεις
τώρα πέθανες
ποτέ δεν φανταζόμουν ότι κάποιος θα σε
 
τώρα το εύχομαι
να μου τη σπάσεις
ή να μου πάρεις μια μπάλα
ή μια κόκα κόλα
να μου τραβήξεις το πουκάμισο
και να μου πεις
δεν σου κάνει
σου είναι μεγάλο
εδώ και χρόνια
αγοράζω πουκάμισα
μού είναι μεγάλα
αγοράζω μια κόκα κόλα
κι ένα εισιτήριο για τον αγώνα
καμιά φορά αγοράζω δυο εισιτήρια
το πιστεύεις
 
αγοράζω δυο εισιτήρια για τον αγώνα
και κάθομαι σε δύο θέσεις
ή στέκομαι όρθιος
όπως στεκόμασταν μαζί
στο πέταλο
ποτέ δεν ξέρω τι να πω
όταν με ρωτάνε έχεις αδέρφια
λέω τότε
ο αδερφός μου μού τράβαγε το πουκάμισο
και μου ’λεγε σού είναι μεγάλο
το ’χω κρατήσει το πουκάμισο
το φοράω για τον ύπνο
κι η φίλη μου μου λέει
ότι μου είναι μεγάλο
όταν το βάζω για πλύσιμο
περιμένω μετά να στεγνώσει
 
με τον καιρό ξεχείλωσε κι άλλο
το φοράω και τη μέρα
κάτω απ’ το σακάκι
δεν το βλέπει κανείς, μόνο εσύ
και τότε μου το τραβάς και
λες σού είναι μεγάλο
κι εγώ λέω,
έλα πίσω
και μου τη σπας
σου αγοράζω μια κόκα κόλα
την μπάλα
και το εισιτήριο
 
σου δίνω και το σακάκι μου
αυτό με τις πολύ λεπτές ρίγες
αλλά όχι το πουκάμισό μου
αυτό το φοράω
από κάτω
και τότε το τραβάς και
λες σού είναι μεγάλο
και λες
σού είναι μεγάλο

Esther Dischereit, Blumen für Otello. Klagelieder (Λουλούδια για τον Οθέλλο. Θρήνοι), Secession, Ζυρίχη 2014. Δίγλωσση έκδοση στη γερμανική και την τουρκική γλώσσα, που περιλαμβάνει ποιήματα-θρήνους για τα θύματα του NSU, ένα λιμπρέτο βασισμένο στην υπόθεση, τον κατάλογο των εγκλημάτων του NSU, έναν κατάλογο των θυμάτων νεοναζιστικής βίας, συνεντεύξεις, υλικό. Μεταφράζονται εδώ 2 θρήνοι, σ. 22-26.

Σχολιάστε

Εισάγετε τα παρακάτω στοιχεία ή επιλέξτε ένα εικονίδιο για να συνδεθείτε:

Λογότυπο WordPress.com

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό WordPress.com. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Facebook

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Facebook. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Σύνδεση με %s