Ένας αέρας ανθρωπιάς στις φυλακές

Γιατί πρέπει να υποστηρίξουμε με κάθε τρόπο το νομοσχέδιο του Υπ. Δικαιοσύνης

 του Στρατή Μπουρνάζου

Αύριο ή μεθαύριο, ένα σπουδαίο νομοσχέδιο έρχεται στη Βουλή: το νομοσχέδιο του υπουργείου Δικαιοσύνης «Μεταρρυθμίσεις ποινικών διατάξεων, κατάργηση των καταστημάτων κράτησης Γ΄ τύπου και άλλες διατάξεις». Έτσι επιγράφεται, εγώ, ωστόσο, για να συνεννοούμαστε θα το πω «νομοσχέδιο που θέλει να βάλει τέλος στην ντροπή». Ή, ακριβέστερα, στις ντροπές, γιατί είναι πολλές οι ντροπές: να υπάρχουν υπερήλικοι (και άνω των ενενήντα χρονών), ανάπηροι και ανήλικοι στις φυλακές· να έχουμε ειδικές φυλακές που κάνουν πιο αυστηρούς

Έργο της Χάνα Χεχ, 1920

τους όρους φυλάκισης, ανάλογα με το αδίκημα· να μην εφαρμόζεται o «νόμος Ρουπακιώτη» για τα ναρκωτικά (που προέκρινε τη θεραπεία), και έτσι ο ένας στους τέσσερις κρατούμενους να είναι για υποθέσεις ναρκωτικών· να εκτίουν ουσιαστικά μια δεύτερη ποινή οι υπό απέλαση αλλοδαποί (αφού κρατούνται και μετά το τέλος της ποινής τους)· να στοιβάζονται άνθρωποι σα σακιά στις φυλακές, που δεν τους χωράνε. Είναι πολλές οι ντροπές. Και, εκτός του ότι ακυρώνουν βέβαια το κράτος δικαίου, γεννούν πόνο, πολύ πόνο, δυστυχία, συντριβή που φτάνει και στον θάνατο. Βυθίζουν στην αθλιότητα και τη βαρβαρότητα χιλιάδες ανθρώπους, τους 12.000 που είναι στη φυλακή, τις οικογένειές τους, τους σωφρονιστικούς υπαλλήλους (άσχετα με το αν είναι και αυτοί συχνά φορείς της βαρβαρότητας) και μια ολόκληρη κοινωνία η οποία μαθαίνει να εθίζεται στην αθλιότητα ή –ίσως ακόμα χειρότερα– μαθαίνει να μη μαθαίνει το τι γίνεται στις φυλακές της, τόπους άβατους , σκοτεινούς, φρικαλέους.

Στα Ενθέματα αύριο 29 Μαρτίου

Κείμενα των Στρατή Μπουρνάζου, Μενέλαου Γκίβαλου, Αγάπιου Λάνδου, Μίχαελ Χόυζερ, Κωνσταντίνου Τσουκαλά, Δέσποινας Καταπότη, Φαμπιέν Εσκαλονά, Φιλίπ Ασκεναζύ, Σεσίλ Αλντύ, Βαγγέλη Καραμανωλάκη 

Ένας αέρας ανθρωπιάς στις φυλακές. O Στρατής Μπουρνάζος εξηγεί γιατί πρέπει να υποστηρίξουμε με κάθε τρόπο το νομοσχέδιο του Υπ. Δικαιοσύνης. «Αύριο ή μεθαύριο, ένα σπουδαίο νομοσχέδιο έρχεται στη Βουλή: το νομοσχέδιο του υπουργείου Δικαιοσύνης «Μεταρρυθμίσεις ποινικών διατάξεων, κατάργηση των καταστημάτων κράτησης Γ΄ τύπου και άλλες διατάξεις». Έτσι επιγράφεται, εγώ, ωστόσο, για να συνεννοούμαστε θα το πω «νομοσχέδιο που θέλει να βάλει τέλος στην ντροπή». Ή, ακριβέστερα, στις ντροπές, γιατί είναι πολλές οι ντροπές: να υπάρχουν υπερήλικοι (και άνω των ενενήντα χρονών), ανάπηροι και ανήλικοι στις φυλακές· να έχουμε ειδικές φυλακές που κάνουν πιο αυστηρούς τους όρους φυλάκισης, ανάλογα με το αδίκημα.»

Η «εκδίκηση» της πολιτικής. Γράφει ο Μενέλαος Γκίβαλος: «Οι εγχώριοι φορείς της διαπλοκής δεν αποτελούν απλώς μηχανισμούς αναπαραγωγής και προπαγάνδισης των ξένων συμφερόντων. Συγκροτούν μια συνεκτική δομή οικονομικοπολιτικών συμφερόντων που δρα ως άλλη πέμπτη φάλαγγα, υπονομεύοντας κάθε προσπάθεια και επιτυχία της ελληνικής κυβέρνησης. Οι ριζικές αλλαγές στο τραπεζικό σύστημα, η εφαρμογή των νόμων και η επαναπροκήρυξη των αδειών του τηλεοπτικού χάρτη, η πλήρης διαφάνεια στους διαγωνισμούς, στις προμήθειες, στις συναλλαγές συνιστούν αναγκαίες, δομικού χαρακτήρα ρήξεις, ώστε να μεταφερθεί επιτέλους η εξουσία από τους μηχανισμούς της διαπλοκής στην πολιτική εξουσία, στην κυβέρνηση και στην ελληνική κοινωνία.»

Ernst Ludwig Kirchner – The Soldier Bath

Στην Πόλη εμείς να μπούμε… Με αφορμή τα συνθήματα των ανδρών των ΟΥΚ, του Αγάπιου Λάνδου. «Δεν έχουμε κάποια μέλη των ΟΥΚ που τα φωνάζουν αυτά σε μια ταβέρνα, σε μια ιδιωτική σύναξη ούτε καν εντός του στρατοπέδου. Η ενέργεια έγινε κατά τη διάρκεια της παρέλασης, στην οδό Πανεπιστημίου, ενώ το άγημα προχωρούσε απολύτως συντεταγμένα, με βηματισμό, τον επικεφαλής παρόντα κλπ. Είναι οργανωμένη ενέργεια και μας δείχνουν την ύπαρξη ακροδεξιών πυρήνων (χρυσαυγίτικων ή μη) εντός του στρατού· δεν είναι κάτι αυτόματο ή προέκταση της εκπαίδευσής τους κλπ. Γι’ αυτό ο Υπουργός Άμυνας οφείλει να τοποθετεί και να δράσει.