του Στρατή Μπουρνάζου

Το πρώτο φύλλο του «Ιού» εντός της «Ελευθεροτυπίας», 27.5.1990
Ο «Ιός» ολοκλήρωσε, το προηγούμενο Σάββατο, έπειτα από είκοσι πέντε χρόνια, τη διαδρομή του σαν ομάδα και στήλη. Οι «φορείς» του θα συνεχίσουν να γράφουν ατομικά στην Εφημερίδα των Συντακτών. Σ’ αυτό το σημείωμα δεν χρειάζεται να τονίσω ότι η στήλη υπήρξε ενσάρκωση της ανεξάρτητης ερευνητικής δημοσιογραφίας, να εξάρω τη συμβολή της, να πω ότι σε πολλές και δύσκολες μάχες (από το Μακεδονικό του 1990-91 μέχρι τους Ολυμπιακούς του 2004 ή την πρόσφατη επέλαση της Χρυσής Αυγής) υπήρξε προκεχωρημένο φυλάκιο κριτικής και μάχης των αριστερών ιδεών. Όλα αυτά τα ξέρετε καλά, ίσως πολλοί καλύτερα από εμένα.
Θέλω να σταθώ σε ένα μόνο σημείο. Ο «Ιός» (όπως όλα τα σημαντικά έντυπα, άλλωστε — και ας ήταν μόνο μία «στήλη») αποτελούσε εργαστήρι και σημείο αναφοράς. Εργαστήρι έρευνας, γνώσης και αντιπληροφόρησης με μεγάλες επιτυχίες (ας θυμηθούμε, λ.χ., πώς οι συντάκτες του το μακρινό 1998 εντόπισαν τον Περίανδρο, τότε υπαρχηγό της Χρυσής Αυγής, ως υπαίτιο της δολοφονικής επίθεσης στον Δ. Κουσουρή), αλλά και εργαστήρι πολιτικό-μορφωτικό, που διαπαιδαγώγησε γενιές αναγνωστών στην κριτική σκέψη, στα αντιδημοφιλή και δύσκολα θέματα, στην κριτική των στερεοτύπων, ακόμα και των ενδοαριστερών. Αυτός είναι, για μένα, και ο μεγαλύτερος έπαινος για ένα έντυπο, μια στήλη, έναν δημοσιογράφο.

Το τελευταίο φύλλο του «Ιού», εντός της «Εφημερίδας των Συντακτών», 9.8.2015
Χάρη σε αυτό το ιδιόμορφο μείγμα (εγκυρότητα, μαχητικότητα, ανεξαρτησία, κριτική) ο «Ιός», άσκησε επίδραση, έγινε σημείο αναφοράς για έναν ολόκληρο χώρο. Και το πέτυχε όχι «στρογγυλεύοντας» τις απόψεις του ούτε με χολερικές επιθέσεις, αλλά αναδεικνύοντάς τις με τεκμηρίωση, ευφυΐα, γνώση και ήθος. Και νομίζω αυτό είναι ένα πολύτιμο συμπέρασμα για όλους όσους γράφουμε.
Κλείνοντας, ας μνημονεύσω τους συντελεστές του «Ιού», σε όλη τη διαδρομή: Τάσος Κωστόπουλος, Δημήτρης Τρίμης, Αγγέλικα Ψαρρά, Άντα Ψαρρά, Δημήτρης Ψαρράς. Και να πω, βέβαια, πόσο θα μου λείψει (και ξέρω και πολλούς άλλους που λένε το ίδιο) κάθε βδομάδα — ήταν μια από τις σαββατιάτικες απολαύσεις μας! Συνέχεια ανάγνωσης →
Μου αρέσει αυτό:
Μου αρέσει! Φόρτωση...