του Στρατή Μπουρνάζου
Το να διαπιστώσει κανείς ότι δημοσκοπήσεις και exit polls απέτυχαν είναι σαν να κομίζει γλαύκα εις Αθήνας (ή κάρβουνο στο Νιούκαστλ, επί το βρετανικότερον). Άλλωστε, δεν πρόκειται για νεοπαγές φαινόμενο, αλλά για μόνιμο συμπαραστάτη του εκλογέα, την τελευταία δεκαετία. Αν και η διαπίστωση είναι ανιαρή μέχρι αηδίας, δεν συμβαίνει το ίδιο με τη συζήτηση των αιτίων. Βέβαια, αν αρέσκεται κανείς σε ανεξάρτητες ελληνικές προσεγγίσεις, όπως ότι οι δημοσκόποι είναι μαριονέτες που παράγουν ό,τι τους ταΐσουν τα αφεντικά τους τα πράγματα είναι απελπιστικά απλά –και επικίνδυνα. Το ίδιο αν θέλει να χλευάσει ή να τα ψάλλει στους δημοσκόπους, όπως κάποιες τηλεπαρουσιάστριες– πράγμα που βρήκα πιο εξοργιστικό και φαιδρό από την αποτυχία των exit polls. Συνέχεια ανάγνωσης