O Λέμμυ με τα δικά του λόγια

Ian «Lemmy» Kilmister (1945-2015)

 

Μετάφραση: Δημήτρης Ιωάννου

* Αν δεν έκανες τίποτα στη ζωή σου που να μην σου κάνει καλό, τότε έζησες μια πολύ βαρετή ζωή. Τι να κάνουμε; Όλα τα απολαυστικά πράγματα στη ζωή είναι επικίνδυνα. Το έχεις προσέξει; Θα ήθελα να είχα στα χέρια μου τον μπάσταρδο που είχε αυτή την ιδέα

* Ο κόσμος έχει ξεχάσει ότι το σεξ είναι ευχαρίστηση. Είναι η μεγαλύτερη ευχαρίστηση που μπορείς να ζήσεις χωρίς να γελάς. Και το έχουμε ξεχάσει, όλο είναι πια τόσο σοβαρό. Το AIDS, ξέρω γω, ή ότι μπορείς να κολλήσεις γονόρροια από μια πίπα. Και λοιπόν; Είναι ένα ρίσκο που πρέπει να πάρεις. Αν είναι να κάνεις σεξ, τότε κάνε σεξ και ευχαριστήσου το, γαμώτο. Μη φυλάς συνέχεια τα νώτα σου, γιατί καταστρέφεις τα πάντα.

* Σ’ ένα αγγλικό περιοδικό είχαν γράψει ότι έχω πάει με 2.000 γυναίκες αλλά είναι ψέμα. Είχα μιλήσει για 1.000 γυναίκες. Αν το καλοσκεφτείς, δεν είναι τόσο παράλογο.

* Οι άνθρωποι απλώς ξεσκίζουν ο ένας τον άλλον όσο περνούν τα χρόνια. Τίποτα δεν σκοτώνει μια σχέση όσο η δέσμευση.

* Οι άντρες δεν μπορούν να μείνουν πιστοί. Κι αν θέλουν να παντρεύονται και μετά να ξενοκοιμούνται, αυτό μου φαίνεται ανέντιμο. Αν θες να παντρευτείς, παντρέψου γαμώτο και τελείωνε. Εγώ δεν βρήκα ποτέ κάποια που να με έκανε να σταματήσω να ξενοκοιτάω, κι έτσι δεν παντρεύτηκα.

* Αν θέλεις να είσαι ροκ σταρ, τότε ζήσ’ το γαμώτο. Ο κόσμος δεν θέλει να βλέπει τον βαρετό γείτονά του στη σκηνή, θέλει να βλέπει ένα πλάσμα από άλλον πλανήτη.

* Τα αυτιά μου κάνουν σαν την καταραμένη πυροσβεστική. Και δεν μιλάω γι’ απλό βούισμα, ΟΥΡΛΙΑΖΟΥΝ. Πάντα μου άρεσε να κάνω ζημιές στο σώμα μου, γιατί συνήθως συνδέονταν με τα πιο φανταστικά εγκεφαλικά ταξίδια.

* Το σπίτι σου είναι εδώ [χτυπάει στον κρόταφό του]. Το πού ζεις είναι απλώς μια γεωγραφική προτίμηση.

* Και οι Beatles ήταν σκληροί. Ο Μπράιαν Έπστιν τους καλογυάλισε για μαζική κατανάλωση, αλλά δεν ήταν τίποτε αδελφούλες. Ήταν απ’ το Λίβερπουλ, σα να λέμε απ’ το Αμβούργο ή το Νόρφολκ της Βιρτζίνια –μια σκληρή πόλη, λιμάνι, με όλους αυτούς τους εργάτες και τους ναύτες έτοιμους να σε σαπίσουν στο ξύλο και μόνο που θα τους στραβοκοίταζες. Ο Ρίνγκο (Σταρ) είναι απ’ το Dingle, που είναι σαν το κωλο-Μπρονξ. Οι Rolling Stones ήταν μαμόθρεφτα  – φοιτητές όλοι τους από τα περίχωρα του Λονδίνου.

* Το να σε απολύουν οι Hawkwind επειδή έκανες ναρκωτικά είναι λίγο σαν να σε ρίχνουν από το Empire State Building επειδή σου αρέσουν τα ύψη, ε;

* Οι άνθρωποι που δουλεύουν στα εργοστάσια, έτσι, ή σε κάποια άλλη απαίσια, γαμημένη, παραλυτική για το πνεύμα δουλειά σαν αυτή — γιατί έχω δουλέψει σ’ εργοστάσιο, και ξέρω πώς είναι, είναι πραγματικά φριχτό. Ο περισσότερος κόσμος καταλήγει να κάνει μια τέτοιου είδους δουλειά που τη μισεί για όλη του τη ζωή. Μπορείς να φανταστείς πώς είναι αυτό; Πρέπει να ναρκώσεις το πνεύμα σου τελείως […]. Οπότε, τα Σαββατοκύριακα, θέλουν να ακούνε κάτι που θα τους ξεριζώνει την καρδιά και θα τους δίνει πίσω καλύτερη. 

* Όσο προχωράς μέσα από την πλούσια ταπισερί της ζωής, συνειδητοποιείς ότι ο περισσότερος κόσμος δεν αξίζει ούτε για να σου γυαλίζει τα παπούτσια. Είναι λυπηρό, αλλά είναι αλήθεια. Ένας καλός φίλος είναι κάποιος που θα σε έκρυβε αν ήσουν καταζητούμενος για φόνο. Πόσους τέτοιους φίλους έχεις;

* Ο κόσμος δεν διαβάζει πια. Είναι λυπηρό. Το διάβασμα είναι το μόνο πράγμα που σου επιτρέπει να χρησιμοποιείς τη φαντασία σου. Όταν βλέπεις μια ταινία, είναι το όραμα κάποιου άλλου, δεν είναι;

* Μου φαίνεται ότι ο γενναίος νέος κόσμος μας γίνεται όλο και λιγότερο ανεκτικός, πνευματικός και καλλιεργημένος από ό,τι όταν ήμουν νέος.

* Το μόνο ενδιαφέρον που έχει η θρησκεία είναι το πόσους ανθρώπους κατέσφαξε.

* Η θρησκεία είναι ηλίθια έτσι κι αλλιώς. Δηλαδή, μια παρθένα μένει έγκυος από ένα φάντασμα! Δεν μου φαίνεται και τόσο καλή δικαιολογία για δικαστήριο…

* Αν υπάρχει Θεός τότε δεν ξέρει τι κάνει. Θα έπρεπε να παραιτηθεί και να παραδώσει σε κάποιο νεότερο, γιατί έχει κάνει τα πάντα σκατά.

* Δεν μετανιώνω γενικά. Οι μετάνοιες είναι άσκοπες. Είναι πολύ αργά για μετάνοιες. Τo ’χεις κάνει ήδη, έτσι δεν είναι; Την έζησες τη ζωή σου. Το να εύχεσαι να μπορούσες να την αλλάξεις, δεν έχει κανένα νόημα.

* Στα είκοσί σου, νομίζεις ότι είσαι αθάνατος. Στα τριάντα σου, ελπίζεις να είσαι αθάνατος. Στα σαράντα σου, απλώς προσεύχεσαι να μην πονέσει πολύ, και όταν φτάσεις τη δική μου ηλικία, ε, τότε πλέον πείθεσαι ότι θα μπορούσε και να σε παραφυλάει ο Χάρος στη γωνία. Αν σκέφτομαι πολύ τον θάνατο; Είναι δύσκολο να μην τον σκέφτεσαι στα 65, παιδί μου.

* Ο θάνατος είναι αναπόφεκτος, δεν είναι; Και το συνειδητοποιείς καλύτερα όταν φτάνεις στην ηλικία μου. Δεν ανησυχώ όμως. Είμαι έτοιμος γι’ αυτόν. Όταν φύγω, θέλω να κάνω αυτό που κάνω καλύτερα. Δεν θα παραπονιόμουν ακόμα κι αν πέθαινα αύριο. Καλά ήτανε.

(Οι ρήσεις του Λέμμυ συγκεντρώθηκαν από το http://www.rollingstone.com, τον Guardian και το http://www.goodreads.com)