του Ζακ Λυκ Νανσύ
μετάφραση: Μαρία Κακογιάννη

Χρόνης Μπότσογλου, «Τρία ρόδια ή γιατί όχι οι τρεις χάριτες», 2009 (από την έκθεση-δημοπρασία «Συμβολή 39 καλλιτεχνών για τα ΑΣΚΙ»)
Για το ζήτημα της επέμβασης στη Λιβύη έχει αναπτυχθεί διεθνώς, στους κόλπους της Αριστεράς και όχι μόνο, μια ζωηρή συζήτηση και αντιπαράθεση. Δημοσιεύουμε σήμερα, μεταφράσεις των άρθρων των γάλλων φιλοσόφων Jean-Luc Nancy και Alain Badiou (Liberation, 28.3.2011) και του υποψήφιου διδάκτορα Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας-Λος Άντζελες (UCLA) και συνεκδότη του σημαντικού σάιτ για τον αραβικό κόσμο Jadaliyya Ziad Abu-Rish (24.3.2011). Eπίσης, κείμενο του Σταύρου Παναγιωτίδη και αναδημοσιεύουμε από το RedNotenook σχετικό άρθρο της Σίσσυς Βωβού και του Μιχάλη Καστρινάκη (http://rnbnet.gr/details.php?id=2232)
«ΕΝΘΕΜΑΤΑ»
Aυτή τη στιγμή, οι αραβικοί λαοί μάς λένε ότι η αντίσταση και η εξέγερση είναι ξανά συνεπείς στο ραντεβού τους, ότι η ιστορία προχωράει πέρα από κάθε Ιστορία. Το κάνουν, ακριβώς, με όλες τις καλές και τις κακές στιγμές τέτοιων εγχειρημάτων. Συντέλεσαν πάντως στο να εμφανιστεί ένα ανεξίτηλο σημάδι που μπορούμε να ελπίσουμε ότι θα επιφέρει κάποια αποτελέσματα στην Αφρική και την αρχαία γη της Χαναάν, όπου διαιωνίζεται το αποτρόπαιο δράμα. Σε ένα από τα μέρη που περιμέναμε λιγότερο να τα αγγίξει η εξέγερση, ένας αρχηγός συμμορίας (μιας επίσημης, κρατικής συμμορίας) την καταστέλλει, διατεθειμένος να αφανίσει ό,τι χρειαστεί από τον κόσμο που υποτίθεται πως είναι ο λαός του.
Την ίδια στιγμή, άλλα κράτη χτυπούν με βάναυσο τρόπο τις δικές τους εξεγέρσεις, μερικές φορές με τη βοήθεια κάποιου ισχυρού άραβα γείτονα. Οι εξεγερμένοι της Βεγγάζης ζητούν βοήθεια: η βοήθεια αυτή δεν είναι απλή, συνεπάγεται προφανείς κινδύνους, τόσο πρακτικούς όσο και πολιτικούς. Η στάθμιση και η αντιμετώπιση τέτοιου είδους περιστάσεων απαιτεί πολιτική υπευθυνότητα. Είναι άραγε η στιγμή να κάνει κανείς μπερδεμένες αναφορές στους παράπλευρους κινδύνους και την υποψία (λίγο ή πολύ) κρυφών σκοπιμοτήτων, στις αρχές της μη επέμβασης και τη βαριά ενοχή της «Δύσης», η οποία αναρωτιόμαστε αν περιλαμβάνει την ίδια τη Λιβύη, τη Σαουδική Αραβία ή τη Συρία — για να μη μιλήσουμε για τη Ρωσία; Συνέχεια ανάγνωσης