των Εμμανουέλα Ρομαν, Θίοντορ Μπερντ, Τάλια Ράντκλιφ
Το ζήτημα του ορισμού μιας χώρας ως «ασφαλούς τρίτης» είναι κομβικό για το προσφυγικό και τα δικαιώματα. Σήμερα, στο συγκεκριμένο πλαίσιο, που ορίζει η συμφωνία μεταξύ Ε.Ε.-Τουρκίας, η οποία έχει βασική επιδίωξη τον περιορισμό με κάθε τρόπο των προσφυγικών ροών από την Τουρκία, το αν η Τουρκία είναι «ασφαλής τρίτη χώρα» συνιστά κλειδί για την εφαρμογή της. Το είπε, πολύ καθαρά και κυνικά, την Τρίτη, η εκπρόσωπος Τύπου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Νατάσα Μπερτό: «Η Τουρκία πρέπει να αναγνωρίσει την Τουρκία σαν “ασφαλή τρίτη χώρα”, έτσι ώστε να μπορούν να κηρυχθούν απαράδεκτα τα αιτήματα ασύλου στην Ελλάδα και επομένως οι αιτούντες να επιστρέφονται στην Τουρκία». Το ζήτημα έχει μεγάλη σημασία, και το ότι ο νόμος για το άσυλο που ψηφίστηκε την Παρασκευή δεν αναγνωρίζει η Τουρκία ως «ασφαλής τρίτη χώρα» δεν προσφέρεται για κανέναν εφησυχασμό, διότι, πολύ απλά, ο νόμος, από τη φύση του, δεν θα καθόριζε ποιες χώρες είναι ασφαλείς και ποιες όχι. Παραθέτουμε αποσπάσματα από μια πολυσέλιδη ανάλυση των νομικών Emanuela Roman Theodore Baird, Talia Radcliffe (ερευνήτριες και οι τρεις στο Vrije Universiteit Amsterdam), που με σαφή νομική γλώσσα και τεκμηρίωση αναλύουν το ζήτημα. Η ανάλυση δημοσιεύθηκε, στις 10.2.2016 (στο μπλογκ των Ενθεμάτων δημοσιεύεται μαζί με τις σχετικές παραπομπές).
Στρ. Μπουρνάζος

Σύροι πρόσφυγες στην Άγκυρα, Δεκέμβριος 2014. Φωτογραφία του Jonny Hogg, από το flickr
Σε γενικές γραμμές, σήμερα «τα ανθρώπινα δικαιώματα και το κράτος δικαίου στην Τουρκία βρίσκονται στο χειρότερο επίπεδο που έχω δει στα δώδεκα χρόνια που δουλεύω για τα ανθρώπινα δικαιώματα στην Τουρκία», διαπιστώνει η Emma Sinclair-Webb, ερευνήτρια του Human Right Watch για την Τουρκία. Από την έναρξη των «επιχειρήσεων ασφαλείας» το καλοκαίρι του 2015, το Κουρδιστάν έχει υποστεί έντονη κρατική βία σε αστικές περιοχές, με θανάτους αμάχων, που οδηγούν σε νέες μετακινήσεις πληθυσμών στην περιοχή. Πανεπιστημιακοί που υπέγραψαν μια έκκληση για ειρήνη, μπήκαν στο στόχαστρο της κυβέρνησης, κατηγορούμενοι για «προπαγάνδιση της τρομοκρατίας» και «προσβολή της Τουρκικής Δημοκρατίας».
Η Τουρκία φιλοξενεί περίπου 2 εκατομμύρια εκτοπισμένους Σύρους, και εφαρμόζει ένα προσωρινό καθεστώς προστασίας που περιορίζει τα δικαιώματά τους, συνεργαζόμενη με την Ε.Ε. για την αποφυγή της δευτερογενούς μετακίνησης των Σύρων προς την Ευρώπη, με την ανάπτυξη των πλοίων του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο. Τον Φεβρουάριο του 2016, η επίθεση της συριακής κυβέρνησης στο Χαλέπι –που πραγματοποιήθηκε με την υποστήριξη της Ρωσίας– οδήγησε δεκάδες χιλιάδες να εγκαταλείψουν την περιοχή και να κινηθούν προς την Τουρκία. Ωστόσο, η Τουρκία διατήρησε κλειστά τα σύνορα για τους περισσότερους, επιτρέποντας μόνο σε σοβαρά τραυματίες να αναζητήσουν παροχή βοήθειας σε στρατόπεδα κατά μήκος των συνόρων με τη Συρία. Συνέχεια ανάγνωσης →
Μου αρέσει αυτό:
Μου αρέσει! Φόρτωση...