25.1.2016: Ένας χρόνος κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-3
του Λουδοβίκου Κωτσονόπουλου
Δυο εκλογικές αναμετρήσεις, ένα δημοψήφισμα, ένα λεόντειο σύμφωνο με τους δανειστές και μία διάσπαση. Πρόκειται για ένα έτος που μάλλον θα το μνημονεύουμε στις κουβέντες μας τις επόμενες δεκαετίες – και ελπίζω όχι όπως το «κεντρώο διάλειμμα» του Πλαστήρα της περιόδου 1950-1951. Υπάρχουν, ασφαλώς, πολλοί τρόποι για να αξιολογηθεί ο βίος και η πολιτεία αυτής της κυβέρνησης. Ο πιο δημοφιλής εξ αυτών, ιδιαίτερα ανάμεσα στους απογοητευμένους και αποχωρήσαντες του καλοκαιριού, είναι η σύγκριση των πεπραγμένων της με τις θέσεις που είχε διακηρύξει κατά καιρούς το κόμμα. Το αποτέλεσμα εδώ είναι προφανώς εκ προοιμίου αρνητικό. Ένας δεύτερος τρόπος είναι να αξιολογήσει κανείς το αν ο ΣΥΡΙΖΑ ανταποκρίθηκε σε όλες αυτές τις προσδοκίες για αλλαγή του τρόπου με τον οποίο γίνεται η πολιτική. Αυτό είναι κάτι που δεν μπορεί να κριθεί εύκολα μέσα σε ένα χρόνο, πολύ περισσότερο τώρα που τα δείγματα γραφής είναι ανάμεικτα και μοιάζει αμφίβολο τι θα επικρατήσει στο τέλος.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ανήλθε στην εξουσία επειδή προσέφερε δύο προεκλογικές απαντήσεις στο αδιέξοδο της πολιτικής κρίσης με το οποίο βρίσκονταν, και εξακολουθεί να βρίσκεται, αντιμέτωπη η χώρα. Η πρώτη απάντηση συνδεόταν με το τέλος της λιτότητας. Η δεύτερη είχε να κάνει με την εκρίζωση της διαφθοράς που συνδεόταν άμεσα με τη μεταρρύθμιση του πολιτικού συστήματος. Στη βάση αυτών των δύο στοιχείων θα προσπαθήσω να ιχνηλατήσω την πορεία του κυβερνητικού σχήματος τον τελευταίο χρόνο. Συνέχεια ανάγνωσης