Τα Panama Papers είναι μόνον η αρχή

του Γρεγκ Γκράντιν

μετάφραση: Δημήτρης Ιωάννου

Έρικ Γκροφ, «Τιμή στον Μαρκ Λομπάρντι»

Αχ και να ήταν σήμερα ζωντανός ο Μαρκ Λομπάρντι! Δύο σημαντικές ειδήσεις έσκασαν την περασμένη εβδομάδα –η μία, από το Bloomberg, αφορούσε έναν ακροδεξιό Κολομβιανό χάκερ ο οποίος, σε συνεργασία με έναν πολιτικό «σύμβουλο» με βάση το Μαϊάμι, εργαζόταν για να επηρεάζει τα εκλογικά αποτελέσματα σε όλη τη Λατινική Αμερική υπέρ συντηρητικών υποψηφίων. Η δεύτερη αφορά μια ετήσιας διάρκειας έρευνα της γερμανικής εφημερίδας Süddeutsche Zeitung και της Διεθνούς Κοινοπραξίας Ερευνητών Δημοσιογράφων (ICIJ) στα διάσημα πια Panama Papers, τα 2,6 τερα-μπάιτ εγγράφων που διέρρευσαν από την εταιρεία νομικών συμβούλων Mossack Fonseca για να αποκαλύψουν τον σκοτεινό ιστό των υπεράκτιων χρηματοοικονομικών συναλλαγών.

Ως καλλιτέχνης, ο Λομπάρντι (σ.τ.μ.: 1951-2000) έγινε διάσημος για τις προσπάθειές του να βρει τρόπους αναπαράστασης οικονομικών σκανδάλων και συνωμοσιών. Ρίξτε μια ματιά στα έργα του, π.χ. στο goo.gl/UjHNa7 και φανταστείτε τι θα είχε κάνει, είτε με τον χάκερ και τη μυστική ομάδα προγραμματιστών που είχε υπό τις οδηγίες του για την εκτέλεση ηλεκτρονικών «βρώμικων πολέμων», είτε με τις πληροφορίες που αποκάλυψαν τα Panama Papers. O Λομπάρντι ήταν ενεργός κατά τις δεκαετίες 1980 και 1990, και το έργο του εστίαζε στην προσπάθεια της σύνθεσης πληροφοριών που μαζεύονταν από τη διερεύνηση σκανδάλων όπως της BBCI, της Lincoln Savings, του Charles Keating, της υπόθεσης Ιράν-Κόντρα κτλ. Κοιτώντας προς τα πίσω, μπορούμε να δούμε σε αυτά τα εγκλήματα τη γένεση αυτού που τώρα αποκαλούμε νεοφιλελευθερισμό – μια παγκόσμια πολιτική οικονομία που βασίζεται στην απορυθμισμένη χρηματοπιστωτική αγορά και απόσπαση πόρων και συντηρείται από το έγκλημα και τη διαφθορά.