ΠΓΔ της Μακαρονάδας (*)

του Στρατή Μπουρνάζου

Mπαστ, «Μεγαλέξανδρος και Ρωξάνη»

«Ο υπουργός μετανάστευσης της Ελλάδας παραιτήθηκε, σύμφωνα με πληροφορίες, επειδή αποκάλεσε “Μακεδονία” τη Μακεδονία» (πηγή: businessinsider.com). O τίτλος συμπυκνώνει, νομίζω, τον τρόπο με τον οποίο όλος ο πλανήτης (δεν) αντιλαμβάνεται την «υπόθεση Μουζάλα», καθώς και τον τραγέλαφο της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής στο ζήτημα της γειτονικής χώρας. Όποια εγκυκλοπαίδεια ή ξένη εφημερίδα κι ανοίξει κανείς, με όποιον κι αν μιλήσει στο εξωτερικό διαπιστώνει ότι όλος ο κόσμος αποκαλεί τη γειτονική χώρα Macedonia. Ούτε FYROM ούτε φυσικά «Σκόπια» Άλλωστε κι εμείς δεν λέμε «Βασίλειο των Κάτω Χωρών» αλλά Ολλανδία, δεν λέμε «Γαλλική Δημοκρατία» αλλά Γαλλία, δεν λέμε «Ηνωμένες Πολιτείες του Μεξικού» αλλά Μεξικό — έτσι και την (παλιά Γιουγκοσλαβική) «Δημοκρατία της Μακεδονίας» τη λένε παντού Μακεδονία.

Αυτό το γνωρίζουν όλοι, μα όλοι, οι πολιτικοί και διπλωμάτες της χώρας μας. Γιατί, απλούστατα, σε οποιαδήποτε συζήτηση ο συνομιλητής τους για «Μακεδονία» μιλάει. Δεν ξέρω πώς ακριβώς το χειρίζονται οι Έλληνες συνομιλητές. Είμαι πάντως σίγουρος ότι δεν βγάζουν λογύδρια υπέρ της ελληνικότητας της Μακεδονίας ούτε τους διαβάζουν εκλεκτές περικοπές του Μέρτζου. Πιθανότατα, και οι ίδιοι τον ίδιο ακατανόμαστο όρο χρησιμοποιούν. Γιατί, σύμφωνοι, να πεις FYROM (παρότι, βέβαια, όπως αναρωτιόταν η Μαρία Λυκούρα, το «Μ» της FYROM σημαίνει Μακαρονάδα;) Αλλά μετά; Θα λες για φυρομιανή κυβέρνηση, φυρομιανές αρχές, ελληνοφυρομιανά σύνορα;

ΠΓΔΜ: Μια τραγωδία στις ράγες

της Μυρτώς Αρετάκη 

Το βράδυ της 23ης Απριλίου, 14 πρόσφυγες –13 Αφγανοί και ένας Σομαλός– έχασαν τη ζωή τους από διερχόμενο τρένο, στην προσπάθειά τους να διασχίσουν χαράδρα κοντά στην πόλη Βέλες της ΠΓΔ της Μακεδονίας. Σχεδόν όλοι οι νεκροί είχαν ζήσει για ένα διάστημα στην Ελλάδα και αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τη χώρα παρατύπως, ελλείψει νόμιμης και ασφαλούς οδού.

Η τελευταία φωτογραφία των νεαρών προσφύγων, που ξεκίνησαν από τη Θεσσαλονίκη με σκοπό να βρουν άσυλο σε κάποια ευρωπαϊκή χώρα

Ο Mahdi Mohebbi, 17 χρονών, από το Αφγανιστάν, που έχασε μπροστά στα μάτια του τον αδερφό του, βρίσκεται σήμερα σε κέντρο φιλοξενίας στη Θεσσαλονίκη. Μιλώντας στον Mohammad Mirzay, μέλος της αφγανικής κοινότητας και της ΜΚΟ ACT UP, περιγράφει την προσπάθειά τους να διαφύγουν από τη χώρα, καθώς και τις συνθήκες, κάτω από τις οποίες οι 14 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους.

Τα δυο αδέρφια που ξεκίνησαν μαζί με ακόμη έξι συμπατριώτες τους από τη Θεσσαλονίκη, είχαν αντιμετωπίσει και άλλες δυσκολίες στο δρόμο τους. Στην πρώτη τους προσπάθεια να διασχίσουν την ΠΓΔ της Μακεδονίας, και ενώ είχαν περπατήσει μία μέρα από τα σύνορα, χτυπήθηκαν άγρια από ομάδα ένστολων, οι οποίοι τους έκλεψαν χρήματα και κινητά τηλέφωνα. Εκτιμώντας πως δεν επρόκειτο για αστυνομικούς και χωρίς τίποτα πια στην κατοχή τους, οι νεαροί αποφασίζουν τότε να επιστρέψουν στην Ελλάδα.

Η ήττα του ΣΥΡΙΖΑ θα ήταν ένα πολύ κακό σενάριο

Η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ τροφοδοτεί την πολιτική φαντασία της Αριστεράς στην Κεντρική, Ανατολική και Νοτιοανατολική Ευρώπη-4

 Anastas Vangeli (πρώην γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας, Πολωνία)

Πίνακας του Francisc Șirato

1. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα αντιμετωπίσει μια τεράστια πρόκληση τους μήνες που έρχονται. Με δεδομένη τη δυσμενή θέση εκκίνησης και την πίεση που δέχεται στις διαπραγματεύσεις από τους πιστωτές, θα ήμουν αχάριστος αν είχα εξαιρετικά υψηλές προσδοκίες ή αν ήμουν υπερβολικά επικριτικός, ειδικά από μακριά. Τούτου λεχθέντος, στο πλαίσιο της παγκόσμιας Αριστεράς –συμπεριλαμβανομένης και της αριστεράς στη Μακεδονία– δεν υπάρχει ομοφωνία ως προς το τι αποτελεί επιτυχία του ΣΥΡΙΖΑ. Ανάλογα με το ποιον θα ρωτήσεις θα ακούσεις τα πάντα: το Grexit, η αναδιάρθρωση του χρέους, ένα λίφτινγκ του καθεστώτος, θα μπορούσαν να θεωρηθούν επιτυχίες. Κατά τη γνώμη μου, είναι σημαντικό για τον ΣΥΡΙΖΑ να ακολουθεί τη βασική γραμμή που ασπάζονται εκατομμύρια των υποστηρικτών του, και αυτή είναι ο τερματισμός της πολιτικής της λιτότητας. Πέρα από αυτό, η επιτυχία του εξαρτάται από τη διατήρηση της ενότητας και της σύσφιξης των σχέσεων του με άλλα αριστερά κινήματα και κόμματα. Έτσι μπορεί να εξισορροπήσει την επιρροή του δεξιού συνεργάτη του στον κυβερνητικό συνασπισμό, και να εκπληρώσει την υπόσχεση να καταπολεμήσει το άδικο οικονομικό σύστημα και τη διαφθορά. Αλλά το πιο σημαντικό, να κάνει την Ελλάδα ένα πιο ανθρώπινο μέρος για εκείνους που ζουν εκεί.

Οι φοιτητές στην πόλη των Σκοπίων διαδηλώνουν: Πανεπιστήμια αυτόνομα, όχι υπό κρατικό έλεγχο

Συνήθως, η πρώην γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας πρωταγωνιστεί στον ελληνικό δημόσιο λόγο ως πηγή απειλής, επιθετικότητας και πρόκλησης. Αλλιώς, η χώρα αυτή και οι πολίτες της είναι σαν να μην υπάρχουν. Και όμως όλο τον Δεκέμβριο, η πόλη των Σκοπίων συγκλονίστηκε από διαδηλώσεις φοιτητών, οι οποίοι διαμαρτύρονταν για την επιβολή κυβερνητικών μέτρων (εξωπανεπιστημαικές εξετάσεις)που αναιρούσαν την αυτονομία των πανεπιστημίων. Δημοσιεύουμε, με μικρές περικοπές, δύο κείμενα υπογραφών: την έκκληση καθηγητών και φοιτητών (αντιπροσώπων της Φοιτητικής Ολομέλειας) από Πανεπιστήμιο των Σκοπίων και το κείμενο υποστήριξης διανοουμένων από όλο τον κόσμο. Το πρώτο κείμενο το αντλήσαμε από το http://www.newappsblog.com και το δεύτερο από το http://www.aljazeera.com (το δημοσιοποίησε ο Todd May)

ΕΝΘΕΜΑΤΑ

 Μια ρύθμιση πρωτοφανής

Φοιτητική διαδήλωση, Σκόπια, Δεκέμβριος

Τα τελευταία χρόνια, η κυβέρνηση επέβαλε νομοθετικές μεταρρυθμίσεις χωρίς κανέναν ουσιαστικό διάλογο με τα ενδιαφερόμενα μέλη της ακαδημαϊκής κοινότητας. Καθεμιά από τις μεταρρυθμίσεις αυτές ελάττωναν την αυτονομία των πανεπιστημίων μας, μετατρέποντάς τα από εκπαιδευτικά ιδρύματα σε εργαλεία πολιτικής επιρροής. Οι τελευταίες τροπολογίες στον Νόμο για την Ανώτατη Εκπαίδευση θα αυξήσουν την άμεση ανάμειξη του κράτους, διά του Υπουργείου Παιδείας και Επιστημών, στον σχεδιασμό των προγραμμάτων σπουδών και στον τρόπο εξέτασης και βαθμολόγησης των Πανεπιστημίων, στερώντας τελικά από αυτά (κυριολεκτικά) το δικαίωμα να απονέμουν τίτλους σπουδών. Ακόμη χειρότερα, ο Νόμος εισάγει την ιδέα των υποχρεωτικών κρατικών εξετάσεων για καθένα από τα μαθήματα που θα παρακολουθεί ο κάθε φοιτητής, σε δύο φάσεις (η πρώτη στο δεύτερο έτος σπουδών και η δεύτερη στο τέταρτο), τις οποίες θα οργανώνουν και θα διεξάγουν πρόσωπα διορισμένα από το Υπουργείο. Οι κρατικές εξετάσεις προβλέπονται επιπλέον για όλους τους κύκλους σπουδών: προπτυχιακούς, μεταπτυχιακούς και διδακτορικούς. Πρόκειται για μια ρύθμιση πρωτοφανή, που δεν υπάρχει πουθενά στον κόσμο. Συνολικά, η μεταρρύθμιση αυτή πρακτικά θα στερήσει από τα Πανεπιστήμια το δικαίωμα απονομής τίτλων σπουδών, αφού εισάγει την υποχρέωση επιτυχίας στις κρατικές εξετάσεις πριν από την ολοκλήρωση του κύκλου σπουδών. […]

Σκόπια, 19 Δεκεμβρίου 2014

Darko Malinovski and Arben Hajrullahi (εκ μέρους της Ομολέλειας των Φοιτητών)

Katerina Kolozova, Biljana Vankovska, Igor Jovanoski, Gordana Popsimonova, Ognen Cemerski (καθηγητές)

 

Αλληλέγγυοι στον αγώνα!

Το κείμενο υπογράφουν δεκάδες διανοούμενοι από όλο τον κόσμο, ανάμεσά τους οι Ταρίκ Αλί, Αλαίν Μπαντιού, Σάιμον Κρίτσλεϋ, Σρέκο Χόρβατ, Νίνα Πάουερ, Ζακ Ρανσιέρ, Τζιάννι Βάτιμο, Σλάβοι Ζίζεκ

Φοιτητές, κατά τη διάρκεια διαδήλωσης, στο άγαλμα των Κυρίλλου και Μεθοδίου, στην πόλη των Σκοπίων

 Εμείς, συγγραφείς και καθηγητές από όλο τον κόσμο, υπογράφουμε αυτή την επιστολή για να εκφράσουμε τη βαθύτατη ανησυχία μας για τις πρόσφατες ενέργειες του Υπουργείου Παιδείας και Επιστημών που ανέλαβε να τροποποιήσει τον Νόμο για την Ανώτατη Εκπαίδευση. Επίσης, την αλληλεγγύη μας στους διαδηλωτές της Φοιτητικής Ολομέλειας, όπως και στους καθηγητές και στους Μακεδόνες πολίτες που τους συμπαρίστανται.

Κάθε πολιτικός οργανισμός που επιθυμεί να αποκαλείται δημοκρατικός οφείλει να διασφαλίζει αυτονομία στα ιδρύματα ανώτατης εκπαίδευσης. Διότι μόνο σε αυτά γίνεται, με αυστηρό και αδέσμευτο τρόπο, ο κριτικός αναστοχασμός των χαρακτηριστικών μιας κοινωνίας –του πολιτικού και οικονομικού της συστήματος, των μηχανισμών εξουσίας που τη διατρέχουν, της πολιτιστικής της παραγωγής– από αυτούς που πρόκειται να συμμετάσχουν στην κοινωνία αυτή. Όταν τα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα γίνονται υποχείρια του κράτους, ο κριτικός στοχασμός τελεί υπό την ομηρία των ισχυρών. Καμία κοινωνία δεν μπορεί να προοδεύσει υπό τέτοιες συνθήκες. Η δημιουργικότητα καταπνίγεται, η κριτική φιμώνεται, η ανεξάρτητη σκέψη φθίνει.

Οι στρουθοκάμηλοι στην Αριστερά και η εξωτερική πολιτική

 Ο  Ετεοκλής Δουμουλάκης απαντάει στην κριτική που του έκανε ο   Θόδωρος Παρασκευόπουλος, στα προηγούμενα και προπροηγούμενα «Ενθέματα». Η ανταπάντηση του Θόδωρου Παρασκευόπουλου στο τέλος του ποστ.

  του Ετεοκλή  Δουμουλάκη

Χαρακτικό του Ότο Νίκελαπό το λεύκωμα «Πεπρωμένο», 1930

Η εκτόξευση του ΣΥΡΙΖΑ από το 4,7% στο 27%, μέσα στις συνθήκες της πιο βαθιάς μεταπολεμικής κρίσης που γνωρίζει η ελληνική κοινωνία, σηματοδοτεί ότι εβδομήντα χρόνια μετά τη δεκαετία του ’40 (μισό και κάτι αιώνα από την εκλογική αναλαμπή του 1958), οι λαϊκές μάζες κρούουν και πάλι τη θύρα της Αριστεράς. Θα τους ανοίξουμε; Θα βγούμε από το μοναστήρι και τα σκοτεινά του παρεκκλήσια, θα τολμήσουμε να ζυμωθούμε με τις λαϊκές μάζες που η κρίση σπρώχνει προς εμάς ώστε να τις εκφράσουμε;

Στη σημερινή Ελλάδα, το ζητούμενο είναι η σωτηρία της κοινωνίας από τον εξανδραποδισμό. Προϋπόθεση γι’ αυτό είναι μια πολιτική που θα υπερβαίνει τις ταξικές ρηγματώσεις, καθώς όσοι επωφελούνται από την κρίση συνιστούν μια απειροελάχιστη ελίτ, ενώ διαρκώς περισσότερα κοινωνικά στρώματα χάνουν κάθε προοπτική αξιοπρεπούς ζωής και παλεύουν απλά και μόνο για επιβίωση. Σ’ αυτή τη συγκυρία καλούνται να επέμβουν σωτήρια οι ιδέες, οι προτάσεις και το ήθος της Αριστεράς. Με ποιο τρόπο θα έχουμε αποτέλεσμα;