Να σηκώσουμε –επιτέλους– το γάντι για το ΑΠΘ

του Γιώργου Φουρτούνη

Χαρακτικό της Έλενας Μποτσαρόκοβα-Ντιτρίκοβα, 1931

Έχω την αίσθηση ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει εκτιμήσει όσο θα έπρεπε ένα γεγονός που διαρκώς κλιμακώνεται μπροστά στα μάτια μας. Μιλώ για τη γενικευμένη και συστηματική επίθεση εναντίον της Πρυτανείας του ΑΠΘ, η οποία αποτελεί επιλεγμένο στόχο μιας άνευ προηγουμένου επίθεσης.

Σε πρώτο επίπεδο, η επίθεση εκδηλώνεται με έναν ορυμαγδό δημοσιευμάτων: οιονεί λούμπεν έντυπα και ηλεκτρονικά μέσα μέχρι τα πλέον καθεστωτικά συγκροτήματα και τις πλέον έμπιστες γραφίδες τους, διαρκώς εφευρίσκουν ή ανακυκλώνουν ανυπόστατες «καταγγελίες» περί κακοδιαχείρισης, ακόμα και διασπάθισης των οικονομικών του Πανεπιστημίου. Το εντυπωσιακό είναι ότι οι «καταγγελίες» παραμένουν αδιαπέραστες στις τεκμηριωμένες ανασκευές της Πρυτανείας (βλ., άκρως ενδεικτικά, τη συνέντευξη Tύπου [mms://video.auth.gr/auth_rector-press-conference_2012 ], όπου επιδόθηκε στους δημοσιογράφους ογκώδες ντοσιέ με όλα τα σχετικά παραστατικά, ή την εφ’ όλης της ύλης απάντηση του αντιπρύτανη Γ. Παντή στην Αυγή (στο ένθετο «Παιδεία και Κοινωνία» του Σεπτεμβρίου»), ανασκευές που συστηματικά θάβονται.

Η συντονισμένη επίθεση δεν μπορούσε να μην αξιοποιηθεί από το υπουργείο (με μια «ενοχοποιητική» χειρονομία φρόντισε να καλέσει το πρυτανικό για μια ιδιότυπη «ενημέρωση», που περισσότερο έμοιαζε με κλήση σε απολογία), το ΣΔΟΕ και την εισαγγελία, που σε αλλεπάλληλες παρεμβάσεις τους ψάχνουν απεγνωσμένα να στοιχειοθετήσουν μια κάποια υπόθεση. Σε αυτά ας προσθέσουμε και μια απεργία σε ένα «καταλληλότερο» τάιμινγκ, όπου τα δίκαια αιτήματα των εργαζομένων γίνονται όχημα για την υπονόμευση της απόπειρας της Πρυτανείας να καταργήσει τους εργολάβους και να αναλάβει το ίδιο το ΑΠΘ την καθαριότητα του ιδρύματος, με μεγάλο οικονομικό όφελος.