Η καθοριστική σημασία της ταξικής πάλης
συνέντευξη του Γιώργου Αλεξάτου

Βάλιας Σεμερτζίδης, Μπετατζήδες, 1960, μονοτυπία
Το Ιστορικό λεξικό του ελληνικού εργατικού κινήματος του Γιώργου Αλεξάτου, που κυκλοφόρησε πρόσφατα σε συμπληρωμένη έκδοση, αποτελεί μια μοναδική συναγωγή στοιχείων για το ελληνικό εργατικό και αριστερό κείμενο. Στα 1.400 λήμματά του καλύπτει μια ευρεία γκάμα: συνδικαλιστικές οργανώσεις και κοινωνικά κινήματα, κόμματα και οργανώσεις, βιογραφικά στοιχεία στελεχών, διανοούμενων και καλλιτεχνών, έντυπα, σημαντικά ιστορικά γεγονότα, ιδεολογικοπολιτικοί όροι. Και έχει ιδιαίτερη αξία ότι γράφτηκε από έναν «αυτοδίδακτο» ιστορικό, ο οποίος με την ευρυμάθεια, την επιμονή και τη συστηματικότητά του βάζει τα γυαλιά σε πολλούς επαγγελματίες.
Αντί άλλου σχολίου, κλείνουμε με τους στίχους του Άρη Αλεξάνδρου που ο συγγραφέας προτάσσει ως μότο: «Όπως αργεί τ’ ατσάλι να γίνει κοφτερό και χρήσιμο μαχαίρι/ έτσι αργούν κι οι λέξεις ν’ ακονιστούν σε λόγο. / Στο μεταξύ / όσο δουλεύεις στον τροχό / πρόσεχε μην παρασυρθείς / μην ξιπαστείς / απ’ τη λαμπρή αλληλουχία των σπινθήρων. /Σκοπός σου εσένα το μαχαίρι». («Το μαχαίρι», από τη συλλογή Ευθύτης οδών, 1959).
Στρ. Μπ.
Παρουσίαση του «Λεξικού» του Γ. Αλεξάτου την Παρασκευή
Το Στέκι Μεταναστών παρουσιάζει το «Ιστορικό λεξικό του ελληνικού εργατικού κινήματος» του Γιώργου Αλεξάτου. Θα μιλήσουν ο Νίκος Γιαννόπουλος (Δίκτυο για τα Κοινωνικά και Πολιτικά Δικαιώματα), ο Θοδωρής Δρίτσας (βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ Α΄ Πειραιά), η Όλγα Καρυώτη (πολιτικός επιστήμονας) και ο συγγραφέας Γιώργος Αλεξάτος. Η παρουσίαση θα γίνει την Παρασκευή 17 Μαΐου στις 8 μ.μ. στο «Κηπάκι της Τσαμαδού» (σε περίπτωση κακοκαιρίας η εκδήλωση θα γίνει στην Κατάληψη της Τσαμαδού 15).

Διαδηλωση δημοσίων υπαλλήλων, Αθήνα 1927.
Ο συγγραφέας του «Ιστορικού λεξικού του ελληνικού εργατικού κινήματος» Γιώργος Αλεξάτος μιλάει για το έργο του, τις ιστορικές και πολιτικές διαδρομές του κινήματος
Πώς προέκυψε η ιδέα του «Λεξικού», ποιο ήταν το έναυσμα;
Σε κάποιο σημείο του έργου του Η σοσιαλιστική σκέψη στην Ελλάδα, ο Παναγιώτης Νούτσος αναφερόταν στην ανάγκη να υπάρξει ένα τέτοιο λεξικό. Ήταν μέσα της δεκαετίας του 1990 και δούλευα το πρώτο μου βιβλίο, για την ιστορία της ελληνικής εργατικής τάξης. Αντιμέτωπος με το χάος των διάσπαρτων και αταξινόμητων πληροφοριών, όπως και με το εντυπωσιακό πλήθος των αδιασταύρωτων και αμφισβητούμενων στοιχείων που, εντούτοις, πολύ συχνά προβάλλονται –και όχι πάντα από άγνοια– σαν ιστορικά έγκυρα, σκέφτηκα πως η ιδέα αυτή ήταν αναγκαίο να υλοποιηθεί.
Μίλησέ μας για το πώς συγκέντρωσες τα στοιχεία και γενικότερα για τον τρόπο που δούλεψες.
Ήδη είχε συγκεντρωθεί ένα μεγάλης έκτασης υλικό κατά την περίοδο που δούλευα το βιβλίο για την εργατική τάξη, που συμπληρωνόταν στη συνέχεια. Για πολλά χρόνια έγινα μόνιμος θαμώνας δημοσίων βιβλιοθηκών, αναζητώντας έντυπα κάθε είδους, μίλησα με ανθρώπους που συμμετείχαν σε κινήματα, κόμματα και οργανώσεις, κατέγραφα, διασταύρωνα και έθετα και πάλι στους ίδιους ή και σε όποιον ήξερα πως θα μπορούσε να έχει γνώση του αντικειμένου, τα στοιχεία που συγκέντρωνα.
Είχες κάποια έργα ως πρότυπα και κάποιους ανθρώπους που σε βοήθησαν στην όλη διαδικασία;
Δεν είχα υπόψη μου ανάλογη δουλειά σε κάποια άλλη χώρα, με εξαίρεση κάποια λεξικά με βιογραφίες στελεχών του κινήματος που εκδόθηκαν τη δεκαετία του 1960 σε ευρωπαϊκές χώρες. Έτσι, κινήθηκα με έναν δικό μου σχεδιασμό, απευθυνόμενος σε ανθρώπους που θα μπορούσαν να συμμετάσχουν σε μια ομάδα εργασίας. Δυστυχώς, κάποιοι είχαν ήδη άλλες προτεραιότητες, άλλοι δεν πίστεψαν πως μπορεί να βγει σε πέρας μια τέτοια δουλειά, ενώ μια τρίτη κατηγορία επιβεβαίωσε την αδιάρρηκτη σχέση μας, ως λαού, με την αναβλητικότητα. Συνέχεια ανάγνωσης →
Μου αρέσει αυτό:
Μου αρέσει! Φόρτωση...