Ο λονδρέζικος Αύγουστος

 Μήνυμα αντίστασης, θρίαμβος του νεοφιλελευθερισμού, κοινωνική εξέγερση ή έκφραση μιας κατακερματισμένης κοινωνίας;

Τα γεγονότα του Λονδίνου συνεχίζουν να απασχολούν όχι μόνο τη δημοσιογραφία, αλλά και τις πολιτικές και επιστημονικές αναλύσεις. Βασικό ζήτημα που κυριαρχεί στη σχετική αντιπαράθεση, ιδίως στους κόλπους της Αριστεράς, είναι τα αίτια και η φύση των «ταραχών», καθώς και ο χαρακτήρας τους: αποτελούν εξέγερση ή όχι; Ορισμένα σημαντικά σχετικά κείμενα (όπως του Σλ. Ζίζεκ, του Α. Αλιζάντεχ, της Ν. Κλάιν, του Ντ. Χάρβεϋ, της Ν. Πάουερ, του Τ. Αλί) μεταφράστηκαν στα ελληνικά και κυκλοφόρησαν ευρέως στο διαδίκτυο (μια πολύ καλή συλλογή είναι προσιτή στο μπλογκ «Η Λέσχη: φτιάχνοντας τα τετράδια της ανυπότακτης θεωρίας»: http://ilesxi.wordpress.com). Παρουσιάζουμε σήμερα, κατ’ ανάγκην αποσπασματικά, ορισμένα μάλλον άγνωστα αλλά αξιόλογα πιστεύουμε, για τον προβληματισμό τους, κείμενα από τον έντονο αυτό δημόσιο διάλογο, θέλοντας να δώσουμε μια εικόνα του εύρους των αντιπαρατιθέμενων απόψεων, σχετικά με το κεντρικό και ανοιχτό ζήτημα των αιτίων και του χαρακτήρα του λονδρέζικου Αυγούστου.