Ένας πραγματικός δάσκαλος που έσπαγε την ακαδημαϊκή γυάλα

Ο μονάκριβός μας φίλος Σταύρος Κωνσταντακόπουλος-7

του Νάσου Ηλιόπουλου

 

Αγαπημένε μας δάσκαλε, αγαπητέ Σταύρο

Ήσουν δάσκαλος με όλη τη σημασία της λέξης. Είχες την ικανότητα να εκφράζεις σκέψεις με μεγάλο ιστορικό και θεωρητικό βάθος, αλλά πάντα με κατανοητό και λαϊκό τρόπο. Είχες την ικανότητα να προκαλείς το ενδιαφέρον για τη γνώση και την κατανόηση. Θυμάμαι ακόμα το πρώτο μάθηάα σου που είχα παρακολουθήσει στο μεταπτυχιακό. Θυμάμαι ότι είχα στεναχωρηθεί γιατί ήταν η χρονιά που είχες σταματήσει να διδάσκεις για την Γαλλική Επανάσταση και θα παρέδιδες για τον Τοκβίλ.

Φοβόμουνα ότι θα βαρεθώ στο μάθημα. Το φοβόμουνα, γιατί δεν σε γνώριζα. Δεν φανταζόμουνα ότι είχες την ικανότητα να μετατρέπεις το μάθημα σε πανηγύρι. Με τα αστεία σου, τα παραδείγματα που αντλούσες από όλες τις εκφάνσεις της ζωής. Τον δικό σου μοναδικό τρόπο να χρησιμοποιείς μια ζωντανή γλώσσα, χωρίς περιορισμούς και πολιτικές ορθότητες.

Σταύρο, ήσουν πραγματικός δάσκαλος γιατί είχες σπάσει την ακαδημαϊκή γυάλα. Μας μάθαινες ότι στη ζωή πρέπει να αγωνιζόμαστε. Μας μάθαινες ότι το δημόσιο πανεπιστήμιο είναι μια δική μας κατάκτηση για την οποία πρέπει συνεχώς να παλεύουμε. Μας μάθαινες ότι η γνώση πρέπει να υπηρετεί τα όνειρα και τις ανάγκες της κοινωνίας. Ότι η κριτική δεν φτάνει να περιορίζεται στις σελίδες των βιβλίων, αλλά πρέπει να βγει στους δρόμους.

Σταύρο, ήσουν πάντα εκεί για εμάς. Να μας απαντήσεις σε μια απορία, να μας προτείνεις κάτι να διαβάσουμε, να μας δώσεις ένα ερέθισμα, μια οπτική που δεν είχαμε σκεφτεί. Δεν μπορούμε να φανταστούμε ότι τώρα δεν μπορούμε να σε συναντήσουμε, να σε πάρουμε ένα τηλέφωνο, να σε ακούσουμε να μας κάνεις μια παρατήρηση, να μας φωνάζεις. Να μας βρίσεις με τον πιο όμορφο τρόπο που θα μπορούσε κάποιος να μας βρίσει.

Σταύρο, δεν θα σε ξεχάσουμε. Δεν θα ξεχάσουμε πόσα σου χρωστάμε. Γιατί αυτό το χρέος σε ανθρώπους σαν κι εσένα μας κάνει πλουσιότερους. Το μόνο που μπορούμε να υποσχεθούμε είναι ότι θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για τη γνώση, την κριτική, για μια κοινωνία με περισσότερους δασκάλους σαν εσένα.